Leren of stilstaan?

Gepubliceerd op 15 april 2020 om 12:54

De scholen blijven na de paasvakantie nog een tijdje toe en dat betekent dat er vanaf maandag ook nieuwe leerstof moet aangebracht worden. Dat zal voor iedereen wat inspanning vergen want vanzelfsprekend is het niet. Terecht is er veel bezorgdheid voor kinderen die een achterstand zouden kunnen oplopen omdat ze bijvoorbeeld nood hebben aan uitgebreide instructie en begeleiding, of omdat hun ouders de taal niet voldoende beheersen om te kunnen helpen, of omdat er thuis geen middelen zijn om toegang te hebben tot de verschillende leermiddelen zoals een laptop en internet. Scholen en leerkrachten doen zichtbaar inspanningen en zoeken manieren om deze groep zo veel mogelijk te ondersteunen.

 

Maar ook voor hoogbegaafde kinderen is een gepaste differentiatie nodig. Deze kinderen hebben baat bij een verkorte instructie zodat ze snel aan de slag kunnen en niet al snel gaan afdwalen met hun gedachten. Een groot deel van de standaard oefen- en herhalingsstof mag geschrapt worden en vervangen door verrijkings- of verdiepingsmateriaal.

 

Die vraag naar uitdaging lijkt misschien onbelangrijk en geen prioriteit, maar het tegendeel is waar. Veel hoogbegaafde kinderen zitten al te vaak in hun comfortzone waardoor hun leerzone niet gestretcht wordt en ze niet voldoende oefenen met “echt leren”, met frustratie, met falen, met proberen. Het is nochtans noodzakelijk dat ze hier mee oefenen om problemen op latere leeftijd te voorkomen. Wanneer we beseffen dat een hoogbegaafd kind zich nooit in de leerzone begeeft zijn er meestal heel wat inspanningen nodig om hier verandering in te brengen. Bij sommige kinderen is er een training of therapie nodig om hen weer in de leerzone te krijgen, naast de nodige inspanningen van ouders en leerkrachten. Het zou zonde zijn moest het resultaat van deze inspanningen tenietgedaan worden door een te lange periode in de comfortzone.

 

Een goede start is een constructief gesprek tussen ouders en leerkracht. Bespreek de noden van het kind en de mogelijkheden van de begeleidende ouder(s) en leerkracht(en) en probeer van daaruit een uitdagend maar haalbaar aanbod te bieden. De draagkracht van beide partijen moet hier zeker in meegenomen worden, want goede intenties zullen al snel leiden tot teleurstelling als de voornemens niet haalbaar zijn. Het is ook belangrijk vol te houden want soms lijkt een aanpak initieel niet te werken. Een kind dat te lang in zijn hangmat ligt zal moeten wennen aan uitdagende leer- en oefenstof en dat kan gepaard gaan met angst en frustratie.

 

Ik besef maar al te goed dat het voor leerkrachten niet gemakkelijk is om deze vraag naar compacten en verrijken/verdiepen in te vullen. Soms is er weinig kennis hoe dit aangepakt kan worden, en zelfs als de kennis er is blijft er het gebrek aan tijd en middelen. De communicatie van de overheid is om te focussen op noodzakelijke leerstof. Toch wil ik er sterk voor pleiten ook in deze periode iets voor de hoogbegaafde kinderen te doen, want ook zij mogen niet stil blijven staan.  

 

Afbeelding: https://hoogbloeier.be/zorg-voor-elk-hoogbegaafd-kind/

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.