Artikels

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Er zijn toch geen problemen...

We trekken aan de mouw van de leerkrachten als ons kind niet gelukkig is, als we merken dat hij of zij niet (meer) graag naar school gaat, moeite heeft om mee te werken in de klas, om aandachtig te blijven, huiswerk te maken, de boel op stelten zet, ... kortom als er één of meerdere dingen niet goed gaan. Op dat moment hebben we signalen dat er iets niet klopt en vragen we om de nodige aanpassingen.

Lees meer »

Lichtjes in hun ogen

De kinderen zijn een dikke week thuis en ik zie hen weer veranderen. Mijn kleuter praat opnieuw veel meer en duidelijker, kan rustig en geconcentreerd grotere legosets maken, maakt weer sprongen in zijn rekenkundig inzicht en speelt vlot mee in de ingewikkelde verhaallijnen van zijn tienjarige broer.Die tienjarige die de laatste tijd nauwelijks te motiveren is tot meer dan gamen, neemt weer spontaan boeken vast, bouwt legosteden, speelt uren pittige gezelschapsspellen en is zelfs begonnen met het ontwikkelen van een eigen spel (en staat daarbij open voor feedback!). Samen doen we proefjes, kijken we naar filmpjes over de James Webb telescoop, en kiezen we naar welke tentoonstelling of museum we deze vakantie zullen gaan, ... Opvallend, elke vakantie lijkt dit te gebeuren. Ook rondom mij - bij andere ouders van cognitief sterke kinderen - hoor ik vergelijkbare verhalen. Kinderen bij wie de motivatie ver te zoeken was, willen nu ineens wel weer bouwen, nadenken, verdiepen, ontdekken en creëren. Het woordje "flow" hoorde ik de afgelopen week meer dan eens bij deze ouders die de laatste maanden niet goed meer wisten hoe hun kind nog te stimuleren en te motiveren, voor school en in hun vrije tijd.

Lees meer »

De wachtkamer

Wachtkamers zijn niet de leukste plekken om te vertoeven. Soms heb je geluk en heb je een boek bij, als je graag leest tenminste, of je bladert wat in een oud tijdschrift dat je op het bijzettafeltje vindt, of misschien pruts je wat op je smartphone. Maar hoe dan ook hoop je toch dat je zo snel mogelijk geroepen wordt zodat je uit die wachtkamer mag.Stel je voor dat je als kind of jongere 5 dagen per week meermaals in een wachtkamer zit, met wat geluk met een blad om te tekenen of een boek om te lezen, maar vaak ook zonder. Je moet gewoon wachten, en rustig graag, want rondom jou zijn een heleboel andere kinderen die in dezelfde ruimte zitten maar geconcentreerd moeten kunnen werken.

Lees meer »

Een gouden medaille komt niet uit de lucht vallen.

“Als het kind dan cognitief zo sterk is, dan komt het er toch vanzelf wel?” horen we nog al te vaak. Niemand die gelooft dat Nina Derwael een topturnster geworden zou zijn zonder de juiste begeleiding, zonder de vele trainingen, zonder alle mogelijkheden die gecreëerd werden zodat zij zich ten volle kon ontplooien. Waarom blijven we wel vasthouden aan het idee dat cognitief sterke kinderen geen aangepaste omkadering nodig hebben? Waarom noemen we het uitdagen van cognitief sterke kinderen “pushen”? Waarom worden zij nog al te vaak afgeremd in hun leren? Waarom mogen we niet trots zijn en juichen als een cognitief sterk kind zich toont?

Lees meer »

Een misverstand over de groeimindset

Giel, 5 jaar, tekende of kleurde zelden of nooit (als in werkblaadjes stond "kleur de appel rood en de peer groen" zette hij een kruisje of een stipje in de juiste kleur). Hij vond het niet leuk, voor een stuk ook zeker omdat het niet lukte zoals hij dat wilde... Dat oefenen daarbij zou kunnen helpen, dat drong niet door... Hij kon het niet en daar zou hij zelf niets aan kunnen veranderen. Een duidelijk voorbeeldje waarbij zijn vaste mindset speelt. Blijkbaar zat hij er wel mee, want hij vroeg aan Sinterklaas "iets waarmee ik beter kan tekenen".

Lees meer »

In het begin ging alles prima...

Op een dikke 9 maanden liep ze vlot rond op haar korte, mollige beentjes, op 13 maanden hielp ze haar mama met de pasgeboren baby. Een doekje brengen om teruggegeven melk op te vegen, aangeven van de luier bij het verversen, een tutje uit de verzorgingstas opvissen. Ze deed het met de grootste zorg en verantwoordelijkheid.

Lees meer »

Grrroei!

Platform Mindset heeft een nieuw spel op de markt gebracht en wij probeerden het uit! Je speelt met 2 tot 6 spelers en je probeert de kaarten in je hand uit te leggen aan de hand van overeenkomstige kleuren, cijfers of symbolen. Er zijn ook kaarten met functies zoals het veranderen van de kleur of het wisselen van kaarten. Maar dat is slechts de basis want het spel zet je ook aan om met je groeimindset aan de slag te gaan. En dan wordt het interessant natuurlijk.

Lees meer »

Goed genoeg moeder

Tot mijn dertigste was ik overtuigd dat ik geen kinderen wilde. De belangrijkste reden was dat ik er al meteen van uitging dat ik dat niet goed zou doen, moeder zijn. Ik kan erg ongeduldig zijn, ik zag me niet meteen tussen de vingerverf en het koekjesdeeg en de hoge eisen die er leken te zijn rond het moederschap brachten me één duidelijke conclusie: ik kan dat niet.

Lees meer »

Help! Mijn kind wil niet werken!

"Help! Mijn kind geraakt moeilijk aan de gang en zelfs eens bezig merk ik dat ze meer niet dan wel aan't werk is. Als ik haar probeer te helpen wordt ze boos en ook al weet ik dat het niet mag, uiteindelijk verlies ik mijn geduld en begin ik ook te roepen. Dit hou ik zelfs geen week vol!"

Lees meer »

Leren of stilstaan?

De scholen blijven na de paasvakantie nog een tijdje toe en dat betekent dat er vanaf maandag ook nieuwe leerstof moet aangebracht worden. Dat zal voor iedereen wat inspanning vergen want vanzelfsprekend is het niet. Terecht is er veel bezorgdheid voor kinderen die een achterstand zouden kunnen oplopen omdat ze bijvoorbeeld nood hebben aan uitgebreide instructie en begeleiding, of omdat hun ouders de taal niet voldoende beheersen om te kunnen helpen, of omdat er thuis geen middelen zijn om toegang te hebben tot de verschillende leermiddelen zoals een laptop en internet. Scholen en leerkrachten doen zichtbaar inspanningen en zoeken manieren om deze groep zo veel mogelijk te ondersteunen.

 

Maar ook voor hoogbegaafde kinderen is een gepaste differentiatie nodig. Deze kinderen hebben baat bij een verkorte instructie zodat ze snel aan de slag kunnen en niet al snel gaan afdwalen met hun gedachten. Een groot deel van de standaard oefen- en herhalingsstof mag geschrapt worden en vervangen door verrijkings- of verdiepingsmateriaal.

 

Lees meer »

Schoolwerk in coronatijd

De hele coronasituatie heeft een grote impact op ons leven. We blijven zoveel mogelijk in en rond ons huis, we kunnen niet meer afspreken met familie en vrienden, het verenigingsleven valt stil en we werken tijdelijk niet of zoveel mogelijk van thuis uit. En voor de ouders van schoolgaande kinderen komt daar nog bij dat we ineens onze kinderen moeten begeleiden bij hun schoolwerk.  

Ik zeg heel bewust "begeleiden bij hun schoolwerk" want we nemen niet de rol van juf of meester over, dat is nog iets helemaal anders. Ik stond niet te juichen bij het idee van wekenlang geen school, maar ik zag ook opportuniteiten in deze situatie. Ik kreeg namelijk de kans om mijn kind van dichtbij te observeren tijdens het maken van schoolwerk en dat was enorm boeiend.

Lees meer »

Dom en waardeloos

Met hangende schouders en sloffend liep hij richting zijn fiets. Ik vroeg wat er aan de hand was en ik kreeg een norse blik en een grote dramatische zucht. Al fietsend naar huis kreeg ik nog enkele van die grote zuchten, maar geen uitleg, terwijl hij anders een spraakwaterval is. Eenmaal thuis kwam alles eruit. Dikke tranen, grote snikken en daartussen uitspraken zoals "Ik ben dom en waardeloos! Jullie hadden mij beter nooit genomen!" en "Ik kan niks! Ik ben niks waard!"

Lees meer »